Την Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου γύρω στις 9:30 το πρωί πλήρωσα στην Τράπεζα ALPHA ένα ποσό με το οποίο εξόφλησα το υπόλοιπο της δόσης του ΕΝΦΙΑ Νοεμβρίου 2015, ολόκληρη την δόση του Δεκεμβρίου 2015 καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της δόσης του Ιανουαρίου του 2016.
Μπαίνοντας στο «σύστημα Taxis» ενημερώθηκα ότι «απαιτούνται δύο (2) εργάσιμες ημέρες από την πληρωμή στην τράπεζα για να ενημερωθεί το σύστημα». Πέρασε λοιπόν η 29η, πέρασε και η 30η και στις 31 (τρίτη εργάσιμη ημέρα κατά τας γραφάς) περίμενα να ενημερωθεί το σύστημα.
Αμ δε! Δεν είναι τόσο εύκολη η …ενημέρωση. Τουλάχιστον όταν πληρώνεις.
Ξαναμπαίνω λοιπόν στο «σύστημα Taxis» την επόμενη ημέρα 1η Ιανουαρίου και, ώ του θαύματος, διαπιστώνω ότι το «σύστημα» τελικά δουλεύει και τις αργίες! Δουλεύει όμως με την δική τους λογική.
Πρωτοχρονιά λοιπόν εξακολουθώ να εμφανίζομαι ότι όχι μόνο δεν έχω πληρώσει το υπόλοιπο της δόσης του Νοεμβρίου, αλλά επιπλέον ότι δεν έχω πληρώσει και την δόση του Δεκεμβρίου για την οποία μου βεβαιώνονται (χρεώνονται) και οι ανάλογες προσαυξήσεις.
Τα ίδια εμφανίζονται και στις 2 και στις 3 Ιανουαρίου, έξη (6) ημέρες μετά την πληρωμή όλων των παραπάνω.
Φυσικά και δεν αμφισβητώ την αξιοπιστία του συστήματος, ούτε υπαινίσσομαι οτιδήποτε για το κράτος. Ξέρω ότι εν καιρώ όλα θα διορθωθούν και θα αναγνωρισθούν τα καταβληθέντα χρήματα από το «σύστημα».
Απλά μέχρι τότε εγώ θα έχω στερηθεί την δυνατότητα ηλεκτρονικής έκδοσης φορολογικής ενημερότητας με αποτέλεσμα την ακύρωση μιας μεταβίβασης ακινήτου που ήταν να γίνει εντός του 2015 (ας ελπίσουμε ότι το σύστημα θα ενημερωθεί εντός του 2016).
Ταυτόχρονα εκκρεμεί το ερώτημα, χωρίς μεγάλη σημασία: έξι ημέρες (εργάσιμες και μη) τα χρήματα που εγώ και τόσες χιλιάδες άλλοι καταθέσαμε στο κράτος που βρίσκονται; Τα κρατάνε οι τράπεζες;
Αν όχι γιατί δεν μπορεί να τα βρει το «σύστημα»;
Μήπως το Taxis λειτουργεί με το λογισμικό του Καραγκιόζη «τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας» και αναγνωρίζει μόνο οφειλές, ακόμα κι όταν αυτές δεν υπάρχουν;
Με τρόμο μπρος στην επαπειλούμενη πλήρη ηλεκτρονικοποίηση της ζωής μας…
Γιώργος Κουβίδης
